Nabeschouwing
Wanneer deze tekst wordt gelezen, is er al weer
heel veel gebeurd en veranderd in dat deel van
de wereld dat gewoonlijk Klein-Azië wordt
genoemd. De Russen hebben weer voor de zoveelste
maal in de geschiedenis alle overeenkomsten
geschonden: in het bijzonder: het SALT 2 akkoord
(dat ofschoon door het congres van de USA nog
niet volmondig aanvaard) toch in beginsel door
beide daarbij betrokken partijen.
Rusland in de
persoon van Brezjnev enerzijds en Carter
anderzijds voor en namens Amerika -destijds werd
aangenomen. Met negering van de
wereldopinie en zich niet storend aan
internationale zienswijzen, heeft de Gog van
Ezechiël zich reeds begeven op de weg van
agressie, en is (vanzelfsprekend onder het
voorwendsel) z.g.. hulp betoon ) de
onafhankelijke staat Afganistan binnengevallen
met een voor een eventuele oorlog uitgeruste
land-en luchtmacht.
Tsjecho-Slowakije
Hetzelfde geval deed zich destijds voor inzake
Tsjecho-Slowakije. Voorwaar, het is en blijft:
L’histoire se repete: de geschiedenis herhaalt
zich. De wereld van vandaag heeft zich al
terecht afgevraagd ‘waar moet dat heen en wat
dient de z.g.. ‘vrije wereld’ (is deze in
werkelijkheid nog zo vrij?) ’ onder het
leiderschap van de USA nu te doen?.
De koppen bij elkaar steken, … vergaderingen
houden,….conclusies trekken , met tenslotte de
resolutie van de VN….???. Vele media
hebben dit alles wereldkundig gemaakt, maar de
USSR heeft maling aan al dat praten en nog eens
praten - houding en handelingen zijn niet
veranderd… Vandaar die uiteindelijke
beslissing: BOYCOT, waarmede het grootste deel
van de lidstaten van de VN het eens zijn: i.h.b.
de Engelstalige landen als Engeland, Canada,
Australië en natuurlijk Amerika als de koploper.
Amerika's president
Amerika’s president, Jimmy Carter, heeft in niet mis
te verstane taal streven en doel uiteengezet: de
hele wereld en i.h.b. de vrije wereld,
verwacht nu daden.
Deze zijn dan ook niet uitgebleven. De
Washington Post heeft reeds bekend gemaakt, dat
de VS voorbereidingen hebben getroffen
voor een maritieme blokkade in de Arabische
Golf, om zodoende het eventuele optrekken van
Rusland in zuidelijke richting te kunnen
stuiten, met vanzelfsprekend alle kwade gevolgen
van dien.
De zaak wordt nu alsmaar
gecompliceerder en de dringende vraag blijft:
zal het bij Afganistan blijven of zal de
Russische beer van zich afbijten en toch
doorstoten?” Het is deze vraag die overal
ter wereld zorgen baart. Niet te verwonderen
overigens, want deze beer heeft al meer
onverwachte sprongen gemaakt en is en blijft tem
hoogste onbetrouwbaar. De geschiedenis is het
beste bewijs. Blijven de Russen bij hun plan om
de wereld te veroveren? Het lijkt onaannemelijk,
doch alles wijst in deze richting en op alle
gestelde vragen luidt het antwoord bevestigend.
Verenigd Europa
Laat ons dit toch gezegd zijn. Verdere opmars van de
Russen kan slechts een halt worden toegeroepen,
wanneer de vrije wereld als ‘een hechte
aaneengesloten macht’ overgaat tot wat wij
willen noemen: dadendrang. Woorden en betogingen
alleen, hoe hard ook, zullen de Russen niet
beletten om stellig door te zetten als zij menen
daar toe genoodzaakt te zijn en/of in een
dergelijke omstandigheid geen risico te lopen.
Zwakke broeders in de internationale politiek
zijn al lang teruggekomen van hun
veronderstellingen, dat de Sovjets in hart en
nieren niet zo progressief gewelddadig zijn.
Ze hebben zo zoetjes aan ingezien en ook
begrepen, dat het al jaren gekoesterd verlangen
tot handhaving en uitbreiding van de Russische
politieke strategische sfeer tenslotte moet
worden bevredigd ten koste van alles. Nog altijd
leeft het Russische streven om een ijsvrije
haven te bezitten (hetzij aan de Middellandse
Zee en/of aan de Indische Oceaan, en zo
enigszins mogelijk ook bij de Perzische Golf.
Daartoe wordt elke geboden kans met alle graagte
aangegrepen. Wie zou dat niet doen?
Het profetisch
Woord
God maakt de geschiedenis. Wat kan er dan op korte
termijn gedaan worden? Vragen deskundigen
in de vrije wereld zich telkenmale af. Wat
dienen de niet-communistische staten te doen om
de Russen in toom te houden, tot de orde te
roepen? Wat zij ook zullen ondernemen, daar
staat één ding zo vast als een geslagen paal
boven water, namelijk dat het profetisch Woord
van God in vervulling moet gaan. Niet de mens,
al heet hij Carter of Kissinger of Brezjnev
maakt geschiedenis, maar God, Schepper van hemel
en aarde.
Politieke schade is de Russen weliswaar reeds
toegebracht door de bemoeienissen van
Amerikaanse zijde, en deze zijn vanzelfsprekend
niet zonder betekenis, maar een hyper
communistisch land als Rusland zal zich verder
door boycot alleen niet laten dwingen. Daar is
meer nodig – als dit nu maar goed begrepen wordt
in de gelederen van het Westen. In zo’n geval is
er al iets gewonnen, al is het niet veel,
maar toch genoeg om de vrije vuist nog sterker
te ballen. In het verleden, de geschiedenis is
daar tot bewijs, hebben machtige Islam-rijken
Russische expansie in de begeerde richting tot
staan gebracht. Vanzelfsprekend met steun (niet
alleen op het politieke vlak, maar ook in
daadwerkelijke zin, al was het dan in vele
gevallen achter de schermen) van westerse
mogendheden.
Het Bagdad pact
Daarom kent onze geschiedenis ook het ‘Bagdad pact’ en
nog veel meer. Daar is echter nog een andere
niet te onderschatten factor, waarmede Rusland
rekening houdt en waarvan geprofiteerd wordt. En
die is de nog altijd alles verzwakkende
verdeeldheid onder de moslimstaten….in het
Arabische kamp. Ook van het onomstotelijke feit,
dat onze westerse wereld in die niet zo zeer
ontwikkelende moslimstaten niet zo populair is.
Toch is onze vrije wereld, gezien vanuit ons
menselijk standpunt, niet helemaal kansloos:
maar zij behoeft een waarlijk vindingrijke
staatsman en leider van allure: in alle gevallen
doortastend en resoluut, respect afdwingend als
wijlen Churchill er een was. De tijd is kort en
dringt. Een oplossing, als deze nog te vinden
is, moet niet te lang op zich laten
wachten. Hiervan terdege bewust, heeft Carter
massale hulp aangeboden aan de (nog) vrije staat
Pakistan. Militaire en economische hulp wel te
verstaan, met het kennelijke doel om een
krachtig tegenwicht te hebben. Hulp, die alleen
een democratie als Amerika zich kan getroosten.
Afganistan
Zo iets is betere taal dan alle resoluties van de UNO
ter zake de eis van terugtrekking van alle
Russische troepen uit het bezette Afganistan.
Hieruit blijkt voldoende, dat het geval
Tsjecho-Slowakije ons niets heeft geleerd. Laten
wij dan, als Bijbelgelovigen, schouder aan
schouder staan en de Here, de Almachtige God,
bidden dat Hij tot Zijn recht zal komen, en wel
daarin dat Zijn profetisch Woord met tittel en
jota zal worden vervuld, want voor ons geldt nog
steeds: “wij hebben het profetisch Woord, dat
ook zeer vast is, en gij doet wel, dat gij
daarop acht hebt, als op een licht, schijnende
in een duistere plaats, totdat de dag aanbreekt,
en de Morgenster opga in uwe harten”( 2 Petrus
1:19)
Jezus’ Woorden waren en zijn profetisch:
“Gij zult horen van oorlogen en geruchten van
oorlogen: ziet toe en wordt niet verschrikt;
want al die dingen moeten geschieden, maar nog
is het einde niet…. Ziet Ik heb het voorzegd”
(Matt. 24:6-25).
En deze Dag des Heren zal spoedig komen. Tijden
en gelegenheden liegen er niet om. Het Woord des
Heren blijft in der eeuwigheid . God hebbe Zijn
weg. Amen.
|