|
De Manifesto van Jezus Christus
|
Waarom de
Zaligsprekingen? De "Grondwet van het Koninkrijk" De gelovige mens zal, zolang hij op aarde leeft, zich bezig houden met de ordening en de zin van het hem geschonken leven. En dit is genade. Hij doet zoiets niet uit zichzelf, maar het is de eeuwige Geest van God, Die deze "geloofs-activiteit" in hem wakker roept. De christen streeft uiteindelijk na een "zinvol leven", dat op maar één doel gericht is: DE MANIFESTO VAN DE CHRISTUS in zijn leven. Maar iedere christen zal hiervoor moeten vechten, strijden tot het bitter end! Behalve deze strijd in zichzelf (elk mens kent zijn "Waterloo"), is daar de voortdurende strijd in de wereld te leven, zonder door haar te worden opgeslokt, geabsorbeerd. Temidden van de "crisis" in ons leven, kan er een ogenblik komen, waarin het werkelijk gaat om "to be or not to be". Christelijke volwassenheid De geloofsstrijd opgeven betekent onherroepelijk voor een ogenblik slechts "leven", om dan willoos meegevoerd te worden langs de levensbaan. Maar, zijn dan de mensen, met wie wij dagelijks in kontakt komen en met wie wij op ons werk samenwerken, geen bewijs voor het feit, dat het zonder strijd toch ook heel goed gaat? Er zijn altijd mensen geweest, ook gelovigen, die het niet zo erg begrepen hadden of hebben op dat "gebod tot christelijke volwassenheid". Mogelijk, met zekerheid weten doen wij dit niet, zijn zij wel altijd in de meerderheid geweest. Wij vragen ons af hoe het daarmee vandaag de dag staat? Wanneer wij zo om ons heen zien en letten op gedrag en leven van mensen in het algemeen en van de gelovigen i.h.b., dan klopt ons hart sneller dan ooit - niet vanwege een "feu sacré", maar eerder vanwege angst en droefenis, omdat alles wat wij zo te zien krijgen duidelijk spreekt van een "afglijden", van een terugvallen, van een op weg zijn naar degradatie en wat dies meer zij! Want het is een onomstotelijke waarheid: waar de gestalte van de God van de Bijbel terugtreedt, waar God in Christus ons niet meer nabij is, staan wij zonder doel, zonder christelijke vrijheid in dit leven. In zulk een leven past ook inderdaad niet meer het beeld en de ervaring van de gestorven, verrezen en verheerlijkte Heiland. Wie zal ontvangen zonder te bidden, en wie zal vinden zonder te zoeken en wie zal worden opengedaan wanneer hij niet klopt? Het christelijk geloof, het geloven in Christuss, staat en valt immers met de erkenning, `JUIST door dit uit GENADE ontvangen geloof, dat Christus, nu heden in ons leven tegenwoordig wil zijn en ook kan zijn! De zielestrijd van iedere zoekende mens, die zijn hunkering naar de God van Abraham, Isaac, en Jacob, niet door de SCHIJN van het ogenblik laat bevredigen, heeft betrekking op de Christus, Die alleen leren kon: "IK BEN". En het is God's wil, dat "alle mensen gered zullen worden, en tot de erkenning van de waarheid komen" (I Tim. 2:4). En de waarheid wordt alleen maar gevonden in de Christus van alle eeuwen. De apostel leert in dit verband: "Werkt uws zelfs zaligheid met vreze en beving; want HET IS GOD, Die in u werkt, beide:het WILLEN en het WERKEN, naar Zijn welbehagen" (Filip.2:12b-13). Dus, het is God, Die ons op weg helpt Hij wil dat een nieuwe mens wordt geboren, die alleen op Christus zijn geloof gevestigd heeft. Het is weggelegd voor hen, die zich "arm" en "verloren" weten en in waarheid naar Hem zoeken. En, het is in dit licht van God's heilig willen, dat Jezus Christus "Zijn mond geopend hebbende, Zijn discipelen "De Grondwet van het Koninkrijk" leerde in de gehouden "Bergrede" - "De Zaligsprekingen". Jezus heeft ons met deze geen zedelijke "leefregels " opgelegd, die simpelweg moeten worden aangeleerd en toegepast! 0, neen; waarachtig geloven in Christus doet ons "macht ontvangen om kinderen God's te worden" (Joh.1:12). En wie deze "Jezus-Macht "in zijn leven wil doen binnenstromen, komt tot de "wedergeboorte", waarvan Jezus Zelf overtuigend gesproken heeft tot de leraar van Israël: Nikodemus. Niet door kracht Het is alleen in "de staat van wedergeboorte", dat de Grondwet van het Koninkrijk God's kan worden gehandhaafd. Dat het kind van God de Zaligsprekingen in zijn leven tot "demonstratie" kan doen komen. "Niet door kracht, noch door geweld, maar door Mijn Geest" heeft de Here God gesproken (Zach.4:6b). De Zaligsprekingen van de Here Jezus Christus houden "de weg" en "de waarheid" en "het leven" in, waarlangs en waardoor de discipel moet komen tot "de bron" - d.i. HET LEVEN - CHRISTUS ZELF.In feite is de Bergrede geen prediking, maar eerder "De Instructie" welke Christus gaf aan Zijn discipelen. En deze instructies brengen de "nominale" christen tot wanhoop. Wie kan zijn vijand liefhebben? Hoe zal iemand een ander kunnen zegenen, als die mens hem vloekt?? Hoe is het mogelijk goed voor kwaad te vergelden??? En zo is daar nog veel meer ... De menselijke ziel bevindt zich in het "spanningsveld" van licht en duisternis, van ordening en chaos; en de mens, gewikkeld in een voortdurende strijd, heeft de opdracht enkel en alleen op Hem te betrouwen, Die Zijn discipelen, ná Zijn opstanding, de noodzaak geleerd heeft van hun afhankelijkheid, door te zeggen: "Zonder Mij kunt gij niets doen". En het negenvoudig "zalig" is alleen weggelegd voor de wedergeboren ziel. Let wel: negen geeft de "volheid" van de Geest weer (denken wij aan de "9" Gaven en Vruchten van de Geest van God.) Wil de gelovige mens niet wegzinken in geestelijke onverschilligheid en een doelloos bestaan, dan moet hij wedergeboren worden. Christus wil ons "omvormen naar Zijn heerlijk beeld. Zijn tegenwoordigheid in onze ziel, betekent onze verlossing. Halleluja! Amen. De enige Bron Het geloof in een "persoonlijke" God, Die wij vertrouwen, tot Wie wij bidden, en Die wij liefhebben, Die in en door Zijn Bijbel op menselijke wijze (door Zijn Zaligsprekingen) tot ons spreekt, is meer dan alle wetenschappeijke begrippen, denksystemen en abstrakte formuleringen, de enige Bron, waardoor wij kunnen komen tot "geestelijke volwassenheid". De Zaligsprekingen vinden wij gedemonstreerd in De Manifesto van Christus. Wanneer Jezus' Zaligsprekingen niet tegelijikertijd de mogelijkheden zouden hebben geopenbaard voor de wedergeboren mens, zo zou Hij die nimmer als Instructies aan Zijn discipelen hebben gegeven. Hij heeft Zijn discipelen het leven niet moeilijker willen maken. Integendeel, de Manifesto van Christus heeft hen geleerd, dat Gij zó leefden zoals Hij leerde, en dat al Zijn reakties net zo waren zoals Hij die heeft willen "vastleggen" in Zijn Zaligsprekingen. Hoe hadden Zijn discipelen deze instructies nodig! Heeft Petrus Hem niet "met een eed verloochend" (Matt.26: 69-75); en heeft niet een andere discipel de Meester verraden en verkocht voor dertig zilverlingen!? Deze handelingen waren ver weg van volmaakt, waarmede Jezus het eerste gedeelte van "De Bergrede" afsluit. (Matt.5:48). Wat die discipelen (nog) niet konden vatten, was, dat Jezus hen Zijn Manifesto leerde. Vanaf het begin hield Hij het oog gericht op Calvarie, op het Kruis. Zijn ure was echter nog niet gekomen. Toch sprak Hij toen al van: "Breek deze tempel en na drie dagen zal Ik Dezelve oprichten" (Joh.2:19). Wat Hij wilde was de bittere wateren van de corruptheid van de mens "veranderen" in de sterke en zoete wijn van goddelijke bekwaamheid. Hoe? Door de Wedergeboorte en door het Kruis. Door Zijn leven in de wedergeboren mens, zou hij de mens bekwaam maken om in alle opzichten des Vaders wil te doen, zodat zijn getuigenis zou zijn, zoals wij dat opgetekend vinden met deze woorden: "Ik leef, maar niet ik, maar CHRISTUS LEEFT in mij" (Gal. .2:20) ..De apostel spreekt hier ook van dat kruis-proces waarvan wij hier boven repten.. De apostel Paulus betuigt Paulus betuigt in dit verband verder: "Want hetzij dat wij leven, wij leven de Here; hetzij dat wij sterven, wij sterven de Here; Hetzij dat wij leven, hetzij dat wij sterven, wij zijn des Heren" (Rom.14:8) - en "Want wij, die leven, worden altijd in de dood overgegeven om Jezus' wil; opdat ook het leven van Jezus in ons sterfelijk vlees zou geopenbaard worden als onbekenden, en nochtans bekend; als stervenden, en ziet, wij leven; als getuchtigd, en niet gedood; als droevig zijnde, doch altijd blijde; als arm, doch velen rijk makende; als niets bezittende, en toch alles hebbende" (II Kor.4:11; 6:9-10). Wie Paulus' woorden, gesproken onder de sanctie van de Heilige Geest, biddend overdenkt, zal niet (kunnen) ontkomen aan de wetenschap, dat Christus' kruis het einde betekende van de oude schepping, en dat het ledige graf de dageraad voorzegde van de nieuwe bedeling van de eeuwige Geest, door Wie de Zaligsprekingen zouden worden uitgewerkt in de levens van al Christus' discipelen. "Zo dan, indien iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel; het oude is voorbijgegaan, ziet, het is alles nieuw geworden" (II Kor.5:17) "Nieuwe wijn in nieuwe lederen zakken" - zo en niet anders moe(s)t het zijn! Wij zullen de Zaligsprekingen - de Grondwet als BEGIN niet kunnen verstaan, tenzij wij die beschouwen in Zijn Manifesto op Calvarie!! De Manifesto van Christus convergeert in Zijn kruis!!! En zo komen Zijn Zaligsprekingen tot hun volste recht alleen in de wedergeboren mens. Niemand minder dan de apostel Paulus, het door de verrezen Christus gekozen vat (Hand.9), heeft van deze waarheid getuigd in al zijn brieven aan de wedergeboren gelovigen. De christen "naar de Schriften", de discipel van Jezus Christus, participeert net zo goed in de opstandingskracht van Zijn Heer, als hij dat doet in Zijn kruisdood. Dat wat zich heeft afgespeeld in de Opperkamer te Jeruzalem getuigt hiervan. Wanneer wij "De Bergrede" nader onder de loep nemen, kunnen wij achtereenvolgens deze waarheden onderscheiden: (1) De karaktereigenschappen van kinderen God's; (2) De positie van de kinderen God's; (3) God's wet en de Christus, die de Koning-Bruidegom is; (4) Tien nieuwtestamentische geboden de rotssteen van het christelijk geloof; (5) Verwondering en ontzetting in verband met Jezus' bergrede. Een ieder die zijn ziele-oren te luisteren legt, hoort Jezus' Zaligsprekingen "de eis" stellen m.b.t. eerder genoemde karaktereigenschappen. Van de "negen", wijzen er "zeven" (beide getallen spreken ons van hun goddelijke symboliek - zie de brochure: "De Symboliek der Bijbelse Getallen") als lichtstralen van de eertijds in het Heiligdom schijnende zeven-armige gouden kandelaar, naar zeven volmaakte karaktereigenschappen! God's kinderen, wedergeboren als zij zijn, kennen geen ander verlangen, dan om eenmaal in hun geloofsleven zó te mogen "schijnen". Dit vurige verlangen, dit begeren, doet hun ernaar "jagen". Hoe meer overgegeven, hoe eerder zij daartoe komen. Tenzij wij alles geven, geven wij God nog niet genoeg!! Onderzoeken wij de "Handelingen van de Heilige Geest door Zijn apostelen", en wij worden overtuigd. Petrus heeft dit in zijn eerst Brief zó opgesomd: "Die Zelf onze zonden in Zijn lichaam gedragen heeft op het hout; opdat wij, der zonden afgestorven zijnde, der gerechtigheid leven zouden; door Wiens Striemen gij genezen zijt" (I Petr.2:24). Zaligsprekingen Hoe onmogelijk Jezus' Zaligsprekingen ook "lijken", Hij heeft ze alle mogelijk gemaakt in de levens van Zijn discipelen, door Zijn wonderbaarlijke opstandingskracht - door de Heilige Geest. Jezus Christus wist wat Hij leerde en deed, Hij zag veel verder dan het Kruis, de Opstanding, de Hemelvaart... Hij zag reeds de komst van de Heilige Geest, Die Zijn discipelen zou dopen in een Lichaam, "De Gemeente van de levende God", om hun zodoende te bekwamen te participeren in Christus' dood en opstanding . Waarlijk Christus' Bergrede is, wat Bijbelverklaarders noemen, de "MODUS OPERANDI" van het leven dat in Christus was en is... "Christus in u, de hope der heerlijkheid" (Kol. 1:27). Het is niet langer "ik", maar CHRISTUS, zoals Paulus heeft geschreven. Het ligt alles "verankerd" in de Zaligsprekingen. Zijn Rede werpt ons volkomen terug "naar" en "op" Christus Zelf! Glorie voor Hem! De Bergrede zonder Christus' Kruis zal geen uitwerking hebben in het leven van de gelovige. Amen. Het Koninkrijk der Hemelen is slechts voor: * de armen van geest - de christelijke bedelaars i.v.m. de rijkdommen van God en Zijn Christus. * de treurenden - die wenen om hun zonden en die droefenis kennen (hebben) naar God Zelf. Staat er niet geschreven, dat zulk een levenshouding "een onberouwelijke bekering werkt, tot zaligheid"!?... * de zachtmoedigen - die vertroost zullen worden door God's Geest Zelve en leiding zullen ontvangen van Hem .... * de hongerigen en dorstigen- die begeren naar het bloed des kruises voor reiniging, en naar de wateren des levens voor heiliging - beide in toenemende mate waardoor zij volkomen verzadiging zullen kennen... * de barmhartigen - die menigerlei genade zullen ontvangen om die, op hun beurt uit te delen .. * de reinen van hart - met de belofte, eenmaal God te zullen zien. Er is hier duidelijk sprake van hen, die (vanwege hun "zuivere karakters en kristalheldere levenswandel) een open visioen zullen ontvangen van Christus en Zijn Koninkrijk .. * de vreedzamen - met de belofte, dat zij "God's kinderen genaamd zullen worden... die dus "in de goddelijkle familie zullen opgenomen worden. Halleluja! Amen. "Gij zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterdom, een heilig volk, een verkregen volk; opdat gij zoudt verkondigen de deugden desgenen, die u uit de duisternis geroepen heeft tot Zijn wonderbaar licht" (I Petr.2:9). Geprezen zij de wondervolle en onvolprezen Naam van onze Here Jezus Christus! Amen. |