De Bergrede van Jezus
|
De Wet
en het Evangelie
(2) Als Jezus dus zegt, dat er geen tittel of jota van de wet zal voorbij gaan, hoe kan Hij dan direkt daarop laten volgen: "Zo wie dan een van deze minste geboden zal ontbonden hebben, en de mensen alzo zal geleerd hebben, die zal de minste genaamd worden in het Koninkrijk der Hemelen; maar zo wie dezelve zal gedaan en geleerd hebben, , die zal groot genaamd worden in het koninkrijk der Hemelen. Hier wordt gesproken over "ontbinden". Niemand heeft het recht dat te doen - alleen de wetgever, omdat Hij soeverein is! Verder wordt er gesproken over "doen" en "leren". Het gaat hier dus om mensen, die zichzelf eerst schuldig maken, om dan dienovereenkomstig anderen te onderwijzen. En in het andere geval betreft het mensen, die het goede gedaan hebben en daarna anderen dienovereenkomstig leren. Hoe moeten wij een en ander nu verstaan? Elke goede opvoeding (zowel in het natuurlijke als in het geestelijke leven) zal tot gevolg hebben, dat degene die onderwezen wordt, hij, die dus geleerd wordt ,zelf zal gaan inzien (als de tijd daarvoor rijp is), dat Gods wetten (omdat zij de enig juiste zijn) goed en noodzakelijk zijn. Hij zal begrijpen, dat, wanneer hij die wetten overtreedt, er ellende zal komen in zijn leven. De Bijbel noemt een dergelijke overtreding "zonde". En er staat in dit opzicht geschreven: "De bezoldiging der zonde is de dood, maar de genadegifte Gods is het eeuwige leven, door Jezus Christus, onze Here" (Rom.6:23). Dit gelovende, komt voor iedere ware Christen Gods gebod neer op: en naar handelen uit vrije wil! Wie anderen evenzo leert, is wijs, en zal straks zijn plaats mogen innemen, die hem door Jezus is bereid. Amen. Daarentegen zal hij, die (al is hij dan een leeraar!) zelf fraudeert, en anderen leert in diezelfde geest te handelen, schuldig worden bevonden in datgene, wat hem werd of wordt toevertrouwd. Hij zal verantwoordelijk gesteld worden voor alle gevolgen van zijn "ontbinden";ook bij hen, die hij heeft geleerd. Het zijn in de regel geestelijke leiders, die helemaal geen of onvoldoende rekening houden met de geestelijke groei van de aan hun zorg en leiding toevertrouwde zielen! Christenen moeten nooit vergeten, dat (als zij streng zijn voor zich zelf) zij des te beter het wezen van Gods eeuwige en onveranderlijke wetten leren verstaan. Zij zullen alsdan ook begrijpen, waarom deze zó moeten zijn! Onze plaatsen in dat "Koninkrijk der Hemelen" zijn recht evenredig aan de arbeid die wij hier op aarde voor Jezus hebben gedaan. Het is daarom dat Hij Zijn rede vervolgt met: "Want Ik zeg u:Tenzij nzijuw gerechtigheid overvloediger is dan der Farizeen en der Schriftgeleerden, dat gij in het Koninkrijk der Hemelen geenszins zult ingaan". Overvloedige gerechtigheid! Wie zal dat kunnen opbrengen? En dan willen wij nog niet eens doorlezen, want dan slaat de schrik ons om het hart! Wij zijn dan geneigd om te zeggen: dat is onmogelijk! Maar Jezus' woorden vragen uitleg, altijd weer interpretatie, voor wie Zijn woorden ernstig neemt. Die zo doet, wil deze woorden ook horen in hun ware klank en zien in hun ware kleur. Wat houdt dit in? Terugplaatsen in het raam waarin ze gesproken werden, om alsdan vandaaruit ons opnieuw laten aanspreken. Wat doen wij in ons natuurlijk leven?? Als wij dan naar iemand luisteren, houden wij er rekening mee, "wie" hij is, "hoe" hiij iets zegt, in welke situatie en met welke bedoeling. Dit nu is ook hoogst belangrijk voor het recht verstaan van de Bijbel en in het bijzonder van dit Bijbelgedeelte. Gerechtigheid in de Bijbel is bepaald een "kernwoord". Jezus zegt tot de discipelen: "Zoekt eerst het Koninkrijk Gods en Zijn gerechtigheid" (Matt.6:33). Wat is gerechtigheid dan eigenlijk? In het praktische geloofsleven komt een en ander hierop neer: doen wat er van Christenen verwacht wordt. Laten wij niet denken, dat het aankomt op het zorgvuldig in acht nemen van alleen de "theoretische kant" van de wet: de "uiterlijke vormen" van deugdzaamheid en gehoorzaamheid, want dat deden de Farizeen en Schriftgeleerden ook. Deze hebben zoiets de eeuwen door gedaan, en de "moderne Farizeer en Schriftgeleerde" doen het nog! Wij moeten opmerken, dat er altijd de neiging is om zichzelf te houden voor rechtschapen; en "men" is altijd klaar te menen beter te zijn dan anderen, hoewel innerlijk rondgelopen wordt met zondige gedachten.... Laten wij niet blind zijn voor het feit, dat wij allen, de een meer en de ander minder, dagelijks in ons leven hetzelfde doen als destijds die door Jezus bestrafte Farizeen en Schriftgeleerden en nog meer van die geestelijke overheidsdienaren. Discipelen van Jezus moeten de grote verantwoordelijkheid durven dragen welke verankerd is in: te moeten zorgen, dat zij iedere dag kunnen zeggen, "niet alleen do goede dingen geleerd en anderen geleerd te hebben, MAAR ZE OOK GEDAAN TE HEBBEN"! Zoiets is mogelijk, indien zij zich overgeven aan de Heilige Geest, Die alsdan hen zal leiden. |