Van Begin tot Einde
Van Schepping tot Wederkomst
Een oweg en toch de weg
Het hart van alle dingen
Misschien zijn er onder de lezers die zich verwonderd afvragen: waarom en
waartoe zo'n "omweg" te maken en zo lang stil te staan bij alledaagse dingen en
zaken? Anderen voegen daar nog aan toe: "Wanneer komt er nu meer schot in de
zaak, want wij willen graag wat vlugger van stapel". Geduld is zulk een schone
zaak - een Christelijke deugd, die (als zij wordt beoefend) rijkelijk beloond
wordt. Vergeten wij niet, dat in de Bijbel alles met elkaar in verband staat.
God's Woord is niet het een of ander "receptenboek" of "bouwdoos".
Voor wie biddend leest, onderzoekt en mediteert, is het duidelijk, dat in feite
het einde reeds besloten ligt in het begin en het hart van het Bijbels
getuigenis, en daarom is het zo nodig en ook nuttig, om hier in de eerste plaats
alle aandacht aan te schenken, willen wij geen flaters slaan, of vervallen in
gepraat over allerlei "koetjes en kalfjes". Wij zijn immers al begonnen met de
grote lijn aan te wijzen, die door de hele Bijbel loopt. Het centrale thema
is:dood en opstanding van Jezus Christus.
De pijlers van het geloof
Zijn leven was wonderbaarlijk, Zijn leer machtig en stimulerend. Maar wanneer
Hij niet voor ons gestorven zou zijn om op te staan uit het graf ten derden
dage, zo zou er geen Christendom zijn, geen Gemeente en geen Blijde Boodschap
aangaande ervaarbare redding, verlossing en zaligmaking - alles besloten in de
volkomen verzoening, welke Hij betaald heeft met Zijn eigen bloed. Halleluja!
Daarom zijn zijn dood en Zijn opstanding DE PEILERS van ons Christelijk geloof.
Jezus geneest zieken, wekt doden op, wandelt over het meer, gebiedt wind en
golven, staat Zelf op uit de doden... Hij doorbrak alle grenzen en doet dat
heden ten dage nog op grond van Hebr.13:8. Hij onderwijst ons daardoor en
daarin, dat wij ons nooit mogen neerleggen bij de schijnbaar "onverbiddelijke"
grenzen van ons armtierig mensenbestaan.
Wanneer Jezus zieke mensen ontmoet, zegt Hij niet tot hen: blijf maar zo hoor,
en verzoen je nu maar met je toestand! 0, neen; integendeel: Hij verandert door
Zijn machtwoord,... door Zijn handeling, de hele toestand voor die kranke en
zieke gekwelde mensen. De verderfelijke toestand wordt veranderd in een verloste
schepping! Wondervolle Jezus!!
De wonderen van Christus
De wonderen van Jezus Christus waren weliswaar "bovennatuurlijk" dat wil zeggen
dat Hij die bewerkstelligde door de bovennatuurlijke kracht des Heiligen
Geestes, doch nimmer onnatuurlijk. Jezus genas zelfs geesteszieken om hen te
"bevrijden" van demonische machten en wederom tot verantwoordelijke mensen te
maken. Maar nooit heeft Hij de mens "omgebouwd", als wij het zo mogen zeggen.
Hoe wij dit moeten verstaan, kunnen wij leren uit de geschiedenis, waarin Jezus
de zieke zijn zonden vergeeft voor Hij hem geneest. Wij lezen nu: "En in het
schip gegaan zijnde, voer Hij over en kwam in Zijn stad. En ziet, zij brachten
tot Hem een geraakte, op een bed liggende. En Jezus, hun geloof ziende, zeide
tot de geraakte: Zoon! wees welgemoed; uw zonden zijn u vergeven; En ziet,
sommigen der Schriftgeleerden zeiden in zichzelven: Deze lastert God.En Jezus,
ziende hun gedachten, zeide:
Waarom overdenkt gij kwaad in uw harten? Want wat is lichter te zeggen: De
zonden zijn u vergeven?
Of te zeggen: Sta op en wandel?" Aanvankelijk stonden de mensen verbaasd, dat
Hij de zieke niets anders had te zeggen dan: uw zonden zijn u vergeven. Toen Hij
daarna om Zich heen zag er in die verbaasde gezichten keek, waaruit onverholen
hun twijfel sprak, ja, hun beschuldiging en oordeel, maakte Hij de zieke gezond
met de woorden: "Sta op, neem uw bed op, en ga heen naar uw huis" (v. .6), en
nadat Hij de omstanders de desbetreffende vraag gesteld had.
Medisch reparatiewerk
Hieruit leren wij de grote les: de mens is pas gezond als hij genezen is naar
ziel en lichaam. Genezen worden door Jezus, is geen vraagstuk van "kunstmatige"
organen, de beste medicijnen geven, zonder die mens tevens zijn ziel te genezen.
Dat wat heden ten dage hier plaats heeft (met alle respect voor de medische
wetenschap) betekent slechts een "verschuiving van het probleem".
Daarom zijn wij niet verkeerd, als wij zeggen, dat hierdoor genezing
gedegradeerd wordt tot "medisch reparatiewerk." Wanneer wij nu eens om ons heen
zien en letten op wat tegenwoordig gedaan wordt met geesteszieken, de
toepassingen van de moderne therapie middels injecties, pil en langs
elektronische weg, chemische preparaten e.d. Waarop komt dit neer, en wat
betekent de thans legaal geregelde abortus provocatus feitelijk?
Moordaanslag op de ziel
Ingrijpen zo als dat tegenwoordig plaats heeft is gewoon ingrijpen in het
zielenleven, het is eer "moordaanslag" op do ziel! Christus heeft Zijn jongeren,
met het oog op de toekomst, op het hart gebonden "Vreest niet voor degenen, die
het lichaam doden,en de ziel niet kunnen doden; maar Vreest veel neer hem, die
beide ziel een lichaam kan verderven in de hel" (Matt,10:28), Het
"ondefinieerbare" dat in ieder mens leeft,mag men niet naar willekeur
behandelen.
Opgelegde keus
Wanneer dat toch wordt gedaan, worden vrijheid en verantwoordelijkheid te niet
gedaan. Nooit mag de vrijheid van beslissen een "opgelegde keus" worden. Niemand
heeft het recht zo in te grijpen in het menselijk leven, dat "ombouw" van
lichaam, ziel en geest het gevolg is. . Alleen Christus.Gods Woord verklaart ons
dit:
"Indien wij geloven, dat Jezus gestorven is en opgestaan, alzo zal ook God
degenen, die ontslapen zijn in Jezus, wederbrengen met Hem en die in Christus
gestorven zijn, zullen eerst opstaan daarna wij,die levend overgebleven zijn,
zullen tezamen met Hem opgenomen worden in de wolken, de Here tegemoet in de
lucht en alzo zullen wij altijd met de Here wezen" (I Thess.4:13-17); in een
punt des tijds, in een ogenblik, en de doden zullen onverderfelijk opgewekt
worden, en wij zullen veranderd worden.(I Cor.15:52-57). "
Het spanningsveld
Bestuderen wij het hele hoofdstuk en vergelijken wij dan een en ander met
hetgeen geschreven staat in Rom.12:1-2. Het is zonder meer duidelijk, dat de
menselijke ziel zich bevindt in wat theologen noemen: "het spanningsveld van
licht en duisternis: . En inderdaad is het zo: daar is ordening of chaos. De
mens heeft de opdracht, in een voortdurende strijd de weg tot God te vinden te
midden van de hem omringende wereld en het leven van elke dag, wil hij niet
wegzinken in geestelijke onverschilligheid en bijgevolg in een doelloos bestaan.
Doch "niet in eigen kracht, noch door geweld (in welke vorm ook), maar door
God's Geest. Geleid door de Heilige goede Geest. Hem zij al de eer in volkomen
gehoorzaamheid. Amen. Maar dan behoeft het ook geen nader betoog, dat Christus
in ons DE overwinning is. Zijn tegenwoordigheid in ons hart en leven, waaraan de
wedergeboorte vooraf gaat, betekent voortschrijdende verlossing en reiniging en
heiliging.
Een persoonlijke God
Hij wil ons vormen naar Zijn Beeld! En ons geloof in een persoonlijke God, tot
Wie wij bidden en Die wij liefhebben, Die Zijn Woord ons heeft gegeven. Zijn
eniggeboren Zoon in de vleeswording van het Woord, is (meer dan alle wijsgerige
begrippen, denksystemen, formuleringen, welke abstracte beschouwing ook) de
enige Bron waaruit wij altijd en overal kunnen "blijven putten. "..
"Die ook Zijn eigen Zoon niet gespaard heeft, maar heeft Hem voor ons allen
overgegeven, hoe zal hij ons ook met Hem niet alle dingen schenken? (Rom/:
8-32-34). Deze alle dingen worden in dit leven, deze dood en opstanding van
Jezus Christus en betekenen voor God's kinderen alles wat zij nog behoeven om
zichzelven te reinigen van alle besmetting des vlezes en des geestes,
voleindigende de heiligmaking in de vreze God's " (II Cor.7:1).
Pasen en Pinksteren
En het mag dan in de oren van velen als een ongehoorde boodschap klinken, toch
is dit de basis van de Bijbelse verkondiging aangaande Pasen en Pinksteren.
Halleluja! Het betekent in wezen het einde van een oude en het aanbreken hier op
aarde van een nieuwe wereld. Hoe oppervlakkig kunnen wij spreken over het einde
van de wereld, als wij het kruis niet in herinnering roepen, waar toch het einde
in al zijn verschrikking heeft plaats gehad.
Hebben wij weleens acht geslagen op het feit, dat Mattheus Jezus' kruisdood
omringt met velerlei verschijnselen.. "En ziet; het voorhangsel des tempels
scheurde in tweeën, van boven tot beneden; en de aarde beefde, en de steenrotsen
scheurden. En de graven werden geopend, en vele lichamen der heiligen, die
ontslapen waren, werden opgewekt; en uit de graven uitgegaan zijnde, na Zijn
opstanding, , kwamen zij in de heilige stad, en zijn velen verschenen"
(Matt.27:51-53).
Het is volbracht
Het klinkt tot ons door als een profetie van de laatste gebeurtenissen in de
tijd, die deze verbindt aan dat almachtige "Het is volbracht!" van Golgotha. En
als wij, Christenen, diep nadenken over dit alles, dan ontkomen wij niet aan
deze conclusie: wat er nog aan rampen en aan mis-en gruweldaden kan gebeuren,
ja, al zouden ook hele volkeren vernietigd worden, en ging het heelal ten onder,
niets kan ooit de hoogte en de diepte en de zwaarte van het Calvarie-drama, van
het kruis, overtreffen! In deze zin is Christus' dood reeds de dood van de
gehele mensheid.
Wij zouden wel willen, dat een ieder dit gaat verstaan. Calvarie toont de diepte
van ons eeuwig verderf, en verkondigt onwederlegbaar de veroordeling, die wij
verdiend hebben, ware Jezus niet voor ons gestorven. Tegelijkertijd mogen wij
ook leren, dat Christus "het Lam God's is dat de zonden der wereld wegdraagt"
(Joh.1:29). De Gekruisigde is niet alleen de eerste, maar ook de laatste van ons
allen geworden... de verworpene, Die schreeuwt in de nacht,. de hopeloze, van
Wien God en mensen hun ogen hebben afgewend.
De oude profeet
Heeft de oude profeet niet gesproken: "Hij had geen gedaante noch heerlijkheid;
als wie Hem aanzagen, zo was er geen gestalte, dat wij Hem zouden begeerd
hebben. Hij was veracht, en de onwaardigste onder de mensen, een Man van smarten
en verzocht in krankheid; en een iegelijk was als verbergende het aangezicht
voor Hem; Hij was veracht, en wij hebben Hem niet geacht..... Het behaagde de
Here Hem te verbrijzelen........ " (Jes.53: 2b-10).
Waarlijk, in die vervloekte diepte begon de nieuwe wereld van verzoening, van
vergeving, en genade begon te lichten!! Amen. Onze harten, hoe gelovig ook,
zullen nooit deze afgrond kunnen peilen. In het stralende licht van Paasmorgen
zien wij de overwinning: "Hij is opgestaan, Hij is waarlijk opgestaan", beleed
en belijdt nog altijd de Gemeente van Jezus Christus. Getuigen hebben De Levende
gezien en getast.
De nieuwe wereld
In Zijn opstanding is de nieuwe wereld van het Koninkrijk God's reeds aanwezig.
Een leeg graf en een overwonnen dood!! Vanaf Pasen is een nieuwe geschiedenis
begonnen. Zonder Pasen geen Pinksteren!! En Bijbels Pinksteren werd "de top" in
de levenservaring van Christus' discipelen., een ervaring, een belevenis,
weggelegd ook voor "de laatste dagen" overeenkomstig de profetie van Joël. Naar
menselijk inzicht veranderde er niets, en de mens van tegenwoordig verschilt in
zijn denken niet zo veel van hem die toen ter tijd leefde.
Ja, men vraagt zich heden tendage zelfs af, of de wereld niet nog van kwaad tot
erger wordt, gelet op al hetgeen ons elke dag wordt voorgeschoteld op schier
alle gebieden van het leven. Maar toch veranderde alles en zo verandert vandaag
de dag nog alles, sinds het kruis en de opstanding en de opperkamer-ervaring. De
Brief aan de Efeziers spreekt van: "God heeft ons mede levend gemaakt met
Christus ; ... en heeft ons mede opgewekt, en heeft ons mede gezet in de hemel
in Christus Jezus" (2:5-6).
Onze oude wereld lijkt vitaal, maar in werkelijkheid is deze echter in een
doodsstrijd gewikkeld. Jezus Christus, Die "de laatste Adam" is geworden, is ook
de "eersteling van hen, die ontslapen zijn"....". Alzo is er ook geschreven: Dé
eerste mens Adam is geworden tot een levende ziel;, de laatste Adam is een
levendmakende Geest""(I Cor. 15:45); en
"Christus is opgewekt uit de doden, en is de Eersteling geworden dergenen, die
ontslapen zijn" (I Cor.15:20); en "En Hij is het Hoofd des lichaams, namelijk
der Gemeente; Hij, Die het Begin is, de Eerstgeborene uit de doden, opdat Hij in
allen de Eerste zou zijn" (Kol.1:18); en voorts nog: "Jezus Christus, Die de
getrouwe Getuige is, de Eerstgeborene uit de doden,...,." (Openb.1;5). Glorie
voor Hem!!
Waarvoor is Jezus Christus "opgevaren ten hemel"?
Om de straks "zichtbare opstanding" der kinderen God's voor te bereiden. Daarom
en daarvoor voer Hij op naar de hemel (Luk24:51). Welke verwoestingen of
wereldrampen er ook mogen gebeuren, niets zal God kunnen verhinderen Zijn
verheven doel te bereiken. "Alle paden des Heren zijn goedertierenheid en
waarheid.,.." (Pslm.25:10a). Sinds het sterven, de opstanding en hemelvaart van
Jezus Christus, is het voor geloofsogen duidelijk, dat het einde der tijden zal
staan in het Licht van de Levende!
God heeft immers voor ons Zijn hart geopend, en Hij heeft ons Zijn
barmhartigheid die het oordeel overwint geopenbaard... "Want een onbarmhartig
oordeel zal gaan over degene, die geen barmhartigheid gedaan heeft; en de
barmhartigheid roemt tegen het oordeel"(Jak.2:13). Christenen weten nu, dat
zij geheel verzwolgen zijn in Christus' dood en meegevoerd in de heerlijkheid
van Zijn opstanding.
"Want indien wij met Hem een plant geworden zijn in de gelijkmaking van Zijn
dood, zullen zo wij het ook zijn in de gelijkmaking Zijner opstanding......
Houdt het daarvoor, dat gij wel der zonde dood zijt, maar Gode levende zijt in
Christus Jezus, onze Here" (Vgl. Rom.6:5-11 met 1 Cor.15:20-23). Zelfs m.b.t.
deze wereld is daar de belofte: "Want God heeft Zijn Zoon niet gezonden in de
wereld, opdat Hij de wereld veroordelen zou, maar opdat de wereld door Hem zou
behouden worden" (Joh.3: 17).
Vele boeken en brochures
Het is naar onze bescheiden mening betreurenswaardig, dat vele boeken, brochures
en ander soort verhandelingen, die spreken over "begin en einde van de wereld",
blijven stilstaan bij het oordeel en niet of hoogst zelden bij het licht, dat
toch vanaf het kruis over de ganse schepping valt. Wie veel leest, onderzoekt en
alles vergelijkt met de Bijbel komt dan tot de conclusie, dat dergelijke
geschriften dikwijls zeer "enggeestig" zijn in de verkondiging; soms zelfs
typisch "farizees".
Meestentijds gaan zij voorbij aan de zo hoopvolle perspectieven voor de gehele
schepping, geroepen... "om vrijgemaakt te worden van de dienstbaarheid der
verderfenis, tot de vrijheid der heerlijkheid der kinderen God's " (Rom.8:21),
Glorie voor God! Na de uiteenzetting van al het vorengaande, willen wij nu
nagaan wat verder het Bijbels getuigenis ons nog laat zien.